بله، از گاز هوای خشک در پتروشیمی استفاده میشود. گاز هوای خشک یکی از مهمترین مواد اولیه در صنایع پتروشیمی است که برای فرآیندهای مختلفی مانند تولید هیدروژن، اتیلن و سایر محصولات شیمیایی مورد استفاده قرار میگیرد.
برخی از خطرات استفاده از این گاز در پتروشیمی عبارتند از:
آتشسوزی و انفجار
گاز هوای خشک یک سوخت است و در صورت تماس با منبع احتراق میتواند باعث آتشسوزی یا انفجار شود.
استنشاق
استنشاق آن میتواند باعث تحریک چشم، بینی و گلو شود. در موارد شدید، میتواند منجر به آسیب ریهها شود.
خوردگی
این گاز میتواند باعث خوردگی تجهیزات شود.
انتشار گازهای سمی
در صورت عدم کنترل صحیح، گاز هوای خشک میتواند باعث انتشار گازهای سمی مانند دیاکسید کربن و بخار آب شود.
برای کاهش خطرات استفاده از این گاز در پتروشیمی، باید اقدامات ایمنی زیر انجام شود:
تجهیزات ایمنی مناسب مانند ماسک تنفسی و عینک ایمنی استفاده شود.
سیستمهای کنترل ایمنی مانند سیستمهای هشدار آتشسوزی و انفجار نصب شود.
فرآیندهای تولید و استفاده از گاز هوای خشک به صورت منظم مورد بازرسی قرار گیرد.
برخی از اقدامات ایمنی خاص برای کاهش خطرات استفاده از گاز هوای سنتز شده در پتروشیمی عبارتند از:
گاز هوای خشک باید در مخازن و خطوط لوله ایمن ذخیره و حمل شود.
تجهیزات و خطوط لوله باید به طور منظم برای نشتی و خوردگی بررسی شود.
کارکنان باید آموزشهای لازم در مورد ایمنی گاز Z.airرا دریافت کنند.
با رعایت اقدامات ایمنی مناسب، میتوان خطرات استفاده از هوای سنتز شده در پتروشیمی را به حداقل رساند.
گاز هوای خشک در پتروشیمی کاربردهای مختلفی دارد که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
تولید هیدروژن
تولید اتیلن
تولید پروپیلن
تولید سایر محصولات شیمیایی
این گاز همچنین میتواند برای تولید سایر محصولات شیمیایی مانند بوتادی ان، متانول، آمونیاک و اسید نیتریک مورد استفاده قرار گیرد.
درصد خلوص
درصد خلوص گاز هوای خشک در پتروشیمی معمولاً بین 99.5 تا 99.99 درصد است.
در برخی از فرآیندها، ممکن است به گاز هوای خشک با خلوص بالاتر نیاز باشد. به عنوان مثال، هوای سنتز شده با خلوص 99.999 درصد برای تولید برخی از محصولات شیمیایی حساس مورد نیاز است.
عواملی که بر درصد خلوص گاز هوای خشک تأثیر میگذارند عبارتند از:
روش تولید
روشهای مختلف تولید گاز هوای خشک میتوانند منجر به درصد خلوص متفاوتی شوند. به عنوان مثال، گاز z.air تولید شده با روش جذب دارای خلوص بالاتری نسبت به گاز هوای خشک تولید شده با روش تقطیر است.
آلایندههای موجود در گاز طبیعی
گاز طبیعی میتواند حاوی مقداری ناخالصی مانند دیاکسید کربن، بخار آب و سایر مواد آلی باشد. این ناخالصیها باید قبل از استفاده از گاز هوای سنتز شده برای فرآیندهای مختلف از آن حذف شوند.
برای کاهش درصد رطوبت هوای سنتز شده ، از خشککنهای مختلفی استفاده میشود. خشککنها میتوانند به روشهای مختلفی مانند جذب، تقطیر و جذب شیمیایی عمل کنند.