اثر گاز N2O در ميزان تهوع و استفراغ بعد از لاپاروسكوپي

گاز N2O

براي انجام اين مطالعه كه به منظور بررسي اثرات احتمالي N2O در ميزان تهوع و استفراغ بعد از لاپاروسكوپي صورت گرفت، تعداد 60 بيمار با وضعيت فيزيكي I و يا II درجه بنديASA (American Society of Anesthesiologists) به طور تصادفي در دو گروه 30 نفري تحت لاپاروسكوپي تشخيصي به علت نازايي قرار گرفتند. بعد از القاي بي هوشي عمومي، طي نگه داري بي هوشي در بيماران گروه I (شاهد) نیتروس اکساید داده نشد و در گروه II (مورد) N2O در غلظت 50% در اكسيژن تجويز شد. مقايسه تعداد ضربان قلب و تغييرات فشار خون، درصد اشباع اكسيژن شرياني، نياز به آنالژزيك وريدي اضافي بين دو گروه تفاوت معني داري را نشان نداد ((P>0.05. میزان و شدت بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل در گروه با مصرف N2O به مراتب بيشتر از گروه I بود (0.0001=P) كه تفاوت معني دار است. مدت بستري در PACU در بيماران گروه I كوتاه تر از بيماران گروه II بود (0.001>P). با توجه به افزايش ميزان و شدت تهوع و استفراغ بعد از عمل، توصيه مي گردد در بي هوشي جهت اعمال جراحي لاپاروسكوپيك از دی نیتروژن مونوکسید استفاده نگردد.