اکسیژن پزشکی اکسیژنی میباشد که برای درمان بیماران مورد استفاده قرار میگیرد. ما از آن برای حفظ مقدار کافی اکسیژن در خون استفاده می کنیم. درمان با اکسیژن به عنوان یک روش درمانی انجام میپذیرد. میتوان از آن برای درمان سطح پایین اکسیژن خون ، سمیت مونوکسید کربن ، سردردهای خوشه ای و غیره استفاده نماییم. این اکسیژن اساسی را برای تقریباً تمام تکنیک های بیهوشی مدرن فراهم میکند، تنش اکسیژن احیای کمک ، کمک به ثبات قلبی عروقی و غیره احیا می کند. با این حال عوارض جانبی هم وجود دارد. علاوه بر این ، غلظت بالا می تواند باعث سمیت شود.
اکسیژن صنعتی چیست؟
اکسیژن صنعتی اکسیژنی میباشد که ما برای اهداف صنعتی مورد استفاده قرار میدهیم. موارد زیر از کاربردهای اکسیژن در صنعت میباشد: چندین صنعت از جوشکاری گاز ، برش بنزین ، روسری اکسیژن ، تمیز کردن شعله ، صاف کردن شعله و غیره از اکسیژن صنعتی استفاده می کنند
تولید فولاد صنعت نفت: گازرسانی زغال سنگ ، ساخت اتیلن اکسید ، پروپیلن اکسید ، گاز سنتز و غیره
شیشه و سرامیک: تبدیل کردن سیستم های احتراق سوخت هوا به سیستم های احتراق سوخت اکسی برای راندمان بالا و کاهش انتشار NOx. تولید کاغذ و خمیر کاغذ از کاربردهای اکسیژن میباشد.
اکسیژن به عنوان یک ماده شیمیایی سفیدکننده کاربرد دارد.
تفاوت بین اکسیژن پزشکی و اکسیژن صنعتی در چیست؟
اکسیژن پزشکی اکسیژنی است که برای درمان بیماران کاربرد دارد. از این گاز برای حفظ مقدار کافی اکسیژن در خون استفاده میگردد. اکسیژن صنعتی اکسیژنی است که ما برای اهداف صنعتی از آن استفاده میکنیم. معمولا O2 را در صنایع عمدتاً برای فرآیندهای احتراق و گاز زدایی استفاده میکنند.
تفاوت بین کپسول اکسیژن و دستگاه اکسیژن ساز:
هردو وظیفه انتقال اکسیژن به بیمار را دارند اما تفاوت دستگاه اکسیژن ساز با کپسول اکسیژن درطریقه حمل ونقل گاز اکسیژن است.
کپسول اکسیژن: سیلندرهای اکسیژن مقدار محدودی اکسیژن را به شکل فشرده در خود نگه میدارند که با تنفس کردن بیمار گاز اکسیژن درون سیلندر به پایان میرسد.
دستگاه های اکسیژن ساز: اکسیژن را بررسی و اکسیژنی با درجه پزشکی را حاصل و در خود ذخیره میکنند.
تفاوتی که دستگاه اکسیژن ساز دارد؛ هوا را تصفیه میکند و آن را برای بیمارانی که سطح اکسیژن خونشان پایین است ، فراهم مینمایند.
میزان مصرف اکسیژن در هر دو دستگاه متغییراست:
-کپسول های اکسیژن، این گاز را با یک جریان مداوم انتقال می دهد.
-اکسیژن ساز ها ، این گاز را را به شکل دوزضربانی انتقال می دهد.
مزیت هایی که اکسیژن ساز نسبت به سیلندر اکسیژن داراست:
دستگاه های اکسیژن به طور نامحدود اکسیژن تولید میکند و دیگر نگرانی بابت به اتمام رسیدن اکسیژن وجود ندارد.
در سیلندرهای اکسیژن امکان نشتی وجود دارد و هوای اشباع شده خطر آتش سوزی را بیشتر میکنند.نوعی اکسیژن ساز وجود دارد که با توجه به ضربان تنها در زمان مورد نیاز اکسیژن تولید میکند و این عامل خطر نشت و آتش سوزی را به طور زیادی کم میکند.
سیلندرهای این گاز بسیار سنگین میباشند اما دستگاه اکسیژن طوری طراحی شده است که به راحتی قابل حمل و جابه جایی میباشد.
هزینه دستگاه اکسیژن ساز نسبت به سیلندرهای اکسیژن بسیار بیشتر است. اما موسساتی وجود دارند که این دستگاه ها را اجاره نیز میدهند.
اکسیژن صنعتی
اکسیژن صنعتی اکسیژنی با خلوص کمتر از اکسیژن طبی (اغلب ۹۰٪ یا بیشتر) است که برای اهداف صنعتی استفاده می شود. این نوع اکسیژن برای کاربردهای صنعتی سازگار است.
اکسیژن صنعتی برای طیف گسترده ای از کاربردهای صنعتی استفاده می شود، از جمله:
جوشکاری و برش تولید مواد شیمیایی فرآوری مواد تصفیه آب و هوا تولید انرژی
فرم
اکسیژن صنعتی در دو فرم اصلی عرضه می شود:
* **گازی:** اکسیژن گازی در سیلندرهای فلزی تحت فشار نگهداری می شود. * **مایع:** اکسیژن مایع در مخازن تحت فشار نگهداری می شود.
اکسیژن صنعتی یک ماده بی خطر است، اما اگر در غلظت های بالا تنفس شود، می تواند سمی باشد. بنابراین، مهم است که از دستورالعمل های ارائه شده توسط تولید کننده یا تأمین کننده پیروی کنید.
در صورت بروز هرگونه مشکل در هنگام استفاده از اکسیژن صنعتی، فوراً با تولید کننده یا تأمین کننده خود تماس بگیرید.
مزایا
برخی از مزایای استفاده از اکسیژن صنعتی عبارتند از:
افزایش بهره وری: استفاده از اکسیژن صنعتی می تواند به بهبود بهره وری فرآیندهای صنعتی کمک کند. کاهش هزینه ها: استفاده از اکسیژن صنعتی می تواند به کاهش هزینه های تولید کمک کند. کاهش آلودگی: استفاده از اکسیژن صنعتی می تواند به کاهش آلودگی هوا و آب کمک کند.
معایب
برخی از معایب استفاده از اکسیژن صنعتی عبارتند از:
هزینه: تولید اکسیژن صنعتی می تواند هزینه بر باشد. ایمنی: استفاده از اکسیژن صنعتی می تواند خطرناک باشد اگر از دستورالعمل های ایمنی پیروی نشود. اثرات زیست محیطی: تولید اکسیژن صنعتی می تواند اثرات زیست محیطی داشته باشد، به ویژه اگر از منابع غیرقابل تجدیدپذیر استفاده شود.
نحوه استفاده از اکسیژن پزشکی
اکسیژن پزشکی می تواند به صورت گازی یا مایع ارائه شود. گاز اکسیژن پزشکی معمولاً از طریق یک ماسک، کانول بینی یا ونتیلاتور به بیمار داده می شود. اکسیژن مایع طبی معمولاً برای بیمارانی استفاده می شود که به مقدار زیادی اکسیژن نیاز دارند.
عوارض جانبی اکسیژن پزشکی
اکسیژن پزشکی معمولاً بی خطر است، اما اگر در غلظت های بالا تنفس شود، می تواند سمی باشد. بنابراین، مهم است که از دستورالعمل های ارائه شده توسط پزشک یا پرستار پیروی کنید.
کاربرد اکسیژن پزشکی
اکسیژن پزشکی یک گاز ضروری برای زندگی است. بدن انسان برای عملکرد صحیح به اکسیژن نیاز دارد و بدون اکسیژن، بدن نمی تواند سلول ها را تغذیه کند و سموم را از بین ببرد. اکسیژن پزشکی نوعی اکسیژن با خلوص بالا (99.5٪ یا بیشتر) است که برای اهداف پزشکی استفاده می شود. این نوع اکسیژن برای بدن انسان ها توسعه یافته است. سیلندرهای اکسیژن پزشکی حاوی خلوص بالای گاز اکسیژن هستند و هیچ نوع گاز دیگری برای جلوگیری از آلودگی در سیلندر مجاز نیست.
اکسیژن پزشکی و طبی دو نوع اکسیژن هستند که برای اهداف مختلف استفاده می شوند.
اکسیژن پزشکی نوعی اکسیژن با خلوص بالا (۹۹٫۵٪ یا بیشتر) است که برای اهداف پزشکی استفاده می شود. این نوع اکسیژن برای بدن انسان ها توسعه یافته است. سیلندرهای اکسیژن پزشکی حاوی خلوص بالای گاز اکسیژن هستند و هیچ نوع گاز دیگری برای جلوگیری از آلودگی در سیلندر مجاز نیست.
اکسیژن طبی نوعی اکسیژن با خلوص کمتر از اکسیژن پزشکی (اغلب ۹۰٪ یا بیشتر) است که برای اهداف پزشکی استفاده می شود. این نوع اکسیژن برای کاربردهای پزشکی سازگار است، اما ممکن است برای استفاده در بدن انسان به اندازه اکسیژن پزشکی مناسب نباشد.
تفاوت های کلیدی بین اکسیژن پزشکی و طبی عبارتند از:
خلوص: اکسیژن پزشکی دارای خلوص بالاتری از اکسیژن طبی است. کاربرد: اکسیژن پزشکی معمولاً برای درمان اختلالات تنفسی، آسیب ریه، بیماری قلبی، عفونت و جراحی استفاده می شود. اکسیژن طبی ممکن است برای این کاربردها نیز استفاده شود، اما ممکن است برای استفاده در بدن انسان به اندازه اکسیژن پزشکی مناسب نباشد. مقررات: اکسیژن پزشکی تحت مقررات سختگیرانه ای قرار دارد تا اطمینان حاصل شود که برای استفاده در بدن انسان ایمن است. اکسیژن طبی ممکن است تحت مقررات کمتری قرار داشته باشد.
درصد خلوص اکسیژن صنعتی معمولاً بین ۹۰٪ تا ۹۹٫۵٪ است. این خلوص برای بسیاری از کاربردهای صنعتی کافی است، مانند:
جوشکاری و برش: اکسیژن برای ایجاد شعله داغ مورد نیاز برای جوشکاری و برش استفاده می شود. تولید مواد شیمیایی: اکسیژن برای تولید مواد شیمیایی مانند کلر و هیدروژن پراکسید استفاده می شود. فرآوری مواد: اکسیژن برای اکسیداسیون مواد مانند آهن و مس استفاده می شود. تصفیه آب و هوا: اکسیژن برای تصفیه آب و هوا از آلاینده ها استفاده می شود. تولید انرژی: اکسیژن برای تولید انرژی از سوخت های فسیلی استفاده می شود. اکسیژن صنعتی با خلوص کمتر از ۹۰٪ نیز موجود است، اما این نوع اکسیژن برای بسیاری از کاربردهای صنعتی مناسب نیست. به عنوان مثال، اکسیژن با خلوص کمتر از ۹۰٪ ممکن است برای جوشکاری و برش مناسب نباشد، زیرا شعله داغی ایجاد نمی کند.
در نهایت، درصد خلوص اکسیژن صنعتی باید بر اساس نیازهای کاربرد خاص تعیین شود.