گاز اکسیژن عنصری بسیار مهم است که یک پنجم هوا، دوسوم از بدن انسان را در بر میگیرد.اکسیژن امکان دارد حل شود و یا حتی بسوزد. همچنین به صورت دو اتمی یافت میشود. در بسیاری از واکنش های اکسایش از گاز اکسیژن خالص استفاده میکنند.
اکسیژن ( Oxygen)یکی از عناصر شیمیایی در جدول تناوبی است که نشان شیمیایی آن O و عدد اتمی آن ۸ است. این عنصر که عضوی از خانواده عناصر گروه کالکوژن، یعنی گروه شانزدهم در جدول تناوبی است، نافلزی بسیار واکنشپذیر و عاملی اکسیدکننده است که به آسانی موجب اکسید شدن عناصر و ترکیبات شیمیایی میشود. از نظر جرمی، پس از هیدروژن و هلیوم، اکسیژن سومین عنصر فراوان در کیهان است. در دما و فشار استاندارد، دو اتم اکسیژن با اتصال بهیکدیگر موجب تولید ساختاری موسوم به دیاکسیژن یا اصطلاحاً موجب شکلگیری یک مولکول اکسیژن میشوند. مولکول اکسیژن در حالت گازی، بیرنگ، بیبو و دارای فرمول O۲ است. مولکول اکسیژن ۲۰٫۹۵ درصد از اتمسفر کره زمین را تشکیل میدهد. با درنظر گرفتن اکسیژن موجود در فرمول شیمیایی ترکیبهای دارای اکسیژن موجود در پوسته زمین، اکسیژن تقریباً تشکیل دهنده نیمی از عناصر سازنده پوسته زمین است.
اکسیژن مولکولی موجب تولید انرژی در فرایند سوختن، تنفس یاختهای هوازی است. بسیاری از مولکولهای آلی موجود در موجودات زنده مانند پروتئینها، نوکلئیک اسیدها، کربوهیدراتها، چربیها و همچنین گستره وسیعی از ترکیبات معدنی پوسته بدن جانوران، دندانها و استخوانها دارای اتمهای اکسیژن هستند. اغلب جرم تشکیل دهنده موجودات زنده متشکل از اکسیژن است، چرا که بدن جانوران بهطور عمده از آب تشکیل شدهاست و اکسیژن عنصر اصلی سازنده آب است. اکسیژن موجود در اتمسفر زمین بهطور پیوسته توسط فرایند فتوسنتز تأمین میشود، فرایندی که طی آن نور خورشید موجب تبدیل آب و کربن دیاکسید به اکسیژن میشود. از لحاظ شیمیایی، اکسیژن خیلی فعال است و درنتیجه نمیتواند در هوای آزاد بهصورت آزاد و اتمی باقی بماند. بهغیر از اکسیژن مولکولی، اکسیژن دارای دگرشکلهای دیگری نیز است که ازون یکی از آنها است. مولکول ازون قادر است نور فرابنفش بی منتشر شده از طرف خورشید را جذب کند و درنتیجه لایه ازون پوشاننده کره زمین، حیات موجود بر روی زمین را از پرتوهای مخرب فرابنفش محافظت میکند. با اینحال ازونی که نزدیک سطح زمین تولید میشود محصول جانبی واکنش مهدودها است و درنتیجه بهعنوان یک عامل آلاینده محسوب میشود.
اکسیژن توسط مایکل سندیووجیس قبل از سال ۱۶۰۴ جداسازی شد با اینحال، باور عمومی رایج این است که اکسیژن توسط کارل ویلهلم شیله در اوپسالا و در سال ۱۷۷۳ یا توسط جوزف پریستلی در ویلتشر در سال ۱۷۷۴ کشف شدهاست. در میان این دو نیز بهطور معمول تقدم کشف اکسیژن به پریستلی نسبت داده میشود، چرا که مقاله او زودتر از شیله چاپ شد. پریستلی اکسیژن را هوای فلوژیستونزدایی شده نامید و آن را بهعنوان یک عنصر شیمیایی بهحساب نیاورد. واژه اکسیژن در سال ۱۷۷۷ و توسط آنتوان لاووازیه رواج داده شد. لاوازیه اولین کسی بود که اکسیژن را بهعنوان یک عنصر شیمیایی مستقل بهشمار آورد و بهدرستی به نقش آن در سوختن اشاره کرد.
گاز اکسیژن به صورت متداول در تولید فولاد، پلاستیک، پارچه، برشکاری اکسیژنی فولاد، پیشران راکت، اکسیژندرمانی و سامانه پشتیبان حیات در هواپیما، زیردریاییها، پروازهای فضایی و غواصی استفاده میشود.
اکسیژن (انگلیسی: Oxygen) یکی از عناصر شیمیایی در جدول تناوبی است که نشان شیمیایی آن O و عدد اتمی آن ۸ است. این عنصر که عضوی از خانواده عناصر گروه کالکوژن، یعنی گروه شانزدهم در جدول تناوبی است، نافلزی بسیار واکنشپذیر و عاملی اکسیدکننده است که به آسانی موجب اکسید شدن عناصر و ترکیبات شیمیایی میشود. از نظر جرمی، پس از هیدروژن و هلیوم، اکسیژن سومین عنصر فراوان در کیهان است. در دما و فشار استاندارد، دو اتم اکسیژن با اتصال بهیکدیگر موجب تولید ساختاری موسوم به دیاکسیژن یا اصطلاحاً موجب شکلگیری یک مولکول اکسیژن میشوند. مولکول اکسیژن در حالت گازی، بیرنگ، بیبو و دارای فرمول O۲ است. مولکول اکسیژن ۲۰٫۹۵ درصد از اتمسفر کره زمین را تشکیل میدهد. با درنظر گرفتن اکسیژن موجود در فرمول شیمیایی ترکیبهای دارای اکسیژن موجود در پوسته زمین، اکسیژن تقریباً تشکیل دهنده نیمی از عناصر سازنده پوسته زمین است.
گاز اکسیژن مولکولی موجب تولید انرژی در فرایند سوختن، تنفس یاختهای هوازی است. بسیاری از مولکولهای آلی موجود در موجودات زنده مانند پروتئینها، نوکلئیک اسیدها، کربوهیدراتها، چربیها و همچنین گستره وسیعی از ترکیبات معدنی پوسته بدن جانوران، دندانها و استخوانها دارای اتمهای اکسیژن هستند. اغلب جرم تشکیل دهنده موجودات زنده متشکل از اکسیژن است، چرا که بدن جانوران بهطور عمده از آب تشکیل شدهاست و اکسیژن عنصر اصلی سازنده آب است.
اکسیژن موجود در اتمسفر زمین بهطور پیوسته توسط فرایند فتوسنتز تأمین میشود، فرایندی که طی آن نور خورشید موجب تبدیل آب و کربن دیاکسید به اکسیژن میشود. از لحاظ شیمیایی، اکسیژن خیلی فعال است و درنتیجه نمیتواند در هوای آزاد بهصورت آزاد و اتمی باقی بماند. بهغیر از اکسیژن مولکولی، اکسیژن دارای دگرشکلهای دیگری نیز است که ازون یکی از آنها است. مولکول ازون قادر است نور فرابنفش بی منتشر شده از طرف خورشید را جذب کند و درنتیجه لایه ازون پوشاننده کره زمین، حیات موجود بر روی زمین را از پرتوهای مخرب فرابنفش محافظت میکند. با اینحال ازونی که نزدیک سطح زمین تولید میشود محصول جانبی واکنش مهدودها است و درنتیجه بهعنوان یک عامل آلاینده محسوب میشود.
گاز اکسیژن توسط مایکل سندیووجیس قبل از سال ۱۶۰۴ جداسازی شد با اینحال، باور عمومی رایج این است که اکسیژن توسط کارل ویلهلم شیله در اوپسالا و در سال ۱۷۷۳ یا توسط جوزف پریستلی در ویلتشر در سال ۱۷۷۴ کشف شدهاست. در میان این دو نیز بهطور معمول تقدم کشف اکسیژن به پریستلی نسبت داده میشود، چرا که مقاله او زودتر از شیله چاپ شد.
پریستلی اکسیژن را هوای فلوژیستونزدایی شده نامید و آن را بهعنوان یک عنصر شیمیایی بهحساب نیاورد. واژه اکسیژن در سال ۱۷۷۷ و توسط آنتوان لاووازیه رواج داده شد. لاوازیه اولین کسی بود که اکسیژن را بهعنوان یک عنصر شیمیایی مستقل بهشمار آورد و بهدرستی به نقش آن در سوختن اشاره کرد.
گاز اکسیژن به صورت متداول در تولید فولاد، پلاستیک، پارچه، برشکاری اکسیژنی فولاد، پیشران راکت، اکسیژندرمانی و سامانه پشتیبان حیات در هواپیما، زیردریاییها، پروازهای فضایی و غواصی استفاده میشود.
در شرایط استاندارد دما و فشار، اکسیژن، گازی بدون بو، رنگ و مزه، با فرمول شیمیایی O۲ است که خود از دو اتم اکسیژن تشکیل شدهاست. پیوند میان دو اتم گاز اکسیژن در یک مولکول اکسیژن، میتواند بر اساس نظریههای مختلفی تفسیر داده شود با اینحال، منطقی است که آن را یک پیوند دوگانه کووالانسی درنظر گرفت که در اثر پر شدن اوربیتالهای مولکولی با الکترونهای مهیا شده از دو اتم مجزای اکسیژن ایجاد میشود. بهصورت دقیقتر، این پیوند دوگانه مطابق اصل آفبا از پر شدن متوالی اوربیتالهای مولکولی در یک مولکول اکسیژن، با ترتیب چینش از انرژی کم به انرژی زیاد، ایجاد میشود.
گاز پروپان چیست؟ | بیشتر بخوانید
پیوندهای سیگما (σ) و سیگما استار (*σ) ناشی از همپوشانی بهترتیب پیوندی و ضدپیوندی اوربیتالهای 2s دو اتم اکسیژن، یکدیگر را خنثی میکنند. پیوند سیگمای ناشی از همپوشانی اوربیتالهای 2p دو اتم اکسیژن، عامل ایجاد پیوند یگانه اکسیژن-اکسیژن (O-O) هستند و پیوند پای (π) حاصل از همپوشانی جانبی اوربیتالهای 2p این دو اتم است. بهعلت حضور دو الکترون در اوربیتال ضدپیوندی پای استار (*π)، بخشی از همپوشانی اوربیتالی پای پیوندی خنثی میشود که در نتیجه آن پیوند موجود در یک مولکول اکسیژن دار کاهش رتبه پیوند شده و خصلتی دوگانه و دارای واکنشپذیری بالا پیدا میکند. آرایش الکترونی اکسیژن در حالت پایه خود به علت داشتن دو الکترون منفرد و جفت نشده، اصطلاحاً سهتایی نامیده میشود.
اکسیژن سهتایی مولکولی پارامغناطیس است که این خصلت ناشی از وجود دو الکترون جفت نشده در ساختار آن است. زمانی که اکسیژن سهتایی در مجاورت میدان مغناطیسی قرار میگیرد، گشتاور مغناطیسی اسپینی این الکترونها و همچنین تبادل انرژی بین مولکولهای اکسیژن نزدیک، موجب میشود که اکسیژن خصلتی مغناطیسی پیدا کند. اکسیژن مایع بهقدری مغناطیسی است که در مشاهدات آزمایشگاهی، پلی از اکسیژن مایع، میتواند وزن خود را بین قطبهای یک آهنربای قوی تحمل کند.
اکسیژن گازی میتواند در فشارهای نسبی سمی باشد و منجر به تشنج و سایر مشکلات سلامتی شود. مسمومیت با اکسیژن معمولاً در فشارهای جزئی بیش از ۵۰ کیلو پاسکال یا ۲٫۵ برابر فشار جزئی اکسیژن در سطح دریا (۲۱ کیلو پاسکال؛ برابر با حدود ۵۰٪ از ترکیب اکسیژن در فشار عادی) رخ میدهد که میتواند برای بیمارانی که از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده میکنند مشکل ایجاد کند. در ماسک اکسیژن معمولاً فقط شامل ۳۰٪ تا ۵۰٪ حجمشان را اکسیژن تشکیل میدهد که حدود ۳۰ کیلوپاسکال در فشار عادی یا استاندارد است.
زمانی، نوزادان نارس در انکوباتورهای حاوی هوای سرشار و مملو از اکسیژن قرار میگرفتند، اما این عمل بعد از اینکه برخی از نوزادان با توجه به میزان اکسیژن زیاد، نابینا شدند، متوقف شد.
اصلیترین و متداولتر دگرشکل متداول اکسیژن، دیاکسیژن یا همان اکسیژن مولکولی (O۲) است که بخش بزرگی از اتمسفر اکسیژنی کره زمین را تشکیل میدهد. اکسیژن مولکولی دارای پیوندی به طول ۱۲۱ پیکومتر و انرژی پیوندی ۴۹۸ کیلو ژول بر مول است. مولکول اکسیژن توسط شکلهای پیچیده حیات مانند حیوانات مصرف میشود. اکسیژن سهاتمی (O۳) که بهصورت متداول با نام ازون شناخته میشود، یکی از فعالترین دگرشکلهای گاز اکسیژن است که بهخاطر فعالیت بالایش میتواند به بافتهای ریه انسان آسیب بزند.
اکسیژن عنصری است که توسط اکثر مردم بدلیل نقش حیاتی آن شناخته شده است. بدون این عنصر، انسان و دیگر موجودات زنده قادر به تنفس و زندگی کردن نخواهند بود. اکسیژن نه تنها برای زنده ماندن مهم است، بلکه نقشی اساسی را در بسیاری از واکنشهای شیمیایی را دارد. اکسیژن رایجترین عنصر در پوسته زمین میباشد و در حدود 20 درصد هوای تنفسی ما را گاز اکسیژن شامل میشود.
گاز اکسیژن یک عنصر حیاتی میباشد و همه جا چه در زمین و چه در کل جهان هستی موجود میباشد. اکسیژن در زمین از نظر ترمودینامیکی ، ناپایدار میباشد، ولی توسط عمل فتوسنتز باکتریهای بیهوازی و در مرحله بعد توسط عمل فتوسنتز گیاهان زمینی بوجود میآید.
اکسیژن در جدول تناوبی در گروه شش اصلی قرار دارد این گاز دارای عدد اتمی هشت است و این بدین معناست که این اتم دارای 8 عدد پروتون در هسته خود میباشد و نماد شیمیایی آن به صورت رسمی O2 است اکسیژن معمولا به حالت گازی وجود دارد و در هوایی که ما تنفس میکنیم حدودا 21% است.
گاز اکسیژن در سال 1771 توسط داروساز سوئدی کارل ویلهلم شیله کشف شد، ولی این کشف خیلی سریع شناخته نشد و با اکتشاف جداگانه جوزف پریستلی به طور وسیعتری شناخته شد، و آنتوان لورن لاووزیه در سال ۱۷۷۴ گاز اکسیژن را نامگذاری کرد.
کیمیاگر، فیلسوف و پزشک لهستانی مایکل سندیووجیس در سال ۱۶۰۴ ماده موجود در هوا را شرح داد و از آن به عنوان غذای زندگی یاد کرد، و این ماده با اکسیژن یکسان است. سندیووجیس، در طول آزمایشهای خود که بین سالهای ۱۵۹۸ و ۱۶۰۴ انجام داد، به درستی تشخیص داد که این ماده معادل محصول جانبی گازی است که با تجزیه حرارتی پتاسیم نیترات آزاد میشود. از دیدگاه بوگاج، جداسازی اکسیژن و ارتباط مناسب ماده با آن قسمت از هوا که برای زندگی لازم است، دلیل کافی برای کشف گاز اکسیژن توسط سندیووجیس فراهم میکند. اما این کشف سندیووجیس اغلب توسط نسل دانشمندان و شیمیدانان جانشین او انکار میشد.
همچنین معمولاً ادعا میشود که اکسیژن اولین بار توسط داروساز سوئدی کارل ویلهلم شیله کشف شد. وی با گرم کردن اکسید جیوه و نیتراتهای مختلف در سال ۱۷۷۱، گاز اکسیژن تولید کرده بود. شیله گاز را هوای آتش نامید زیرا در آن زمان تنها عامل شناخته شده برای پشتیبانی از سوختن بود. وی روایتی از این کشف را در یک نسخه خطی با عنوان رسالهای در باب هوا و آتش نوشت که در سال ۱۷۷۵ برای ویراستار خود فرستاد. با اینحال این رساله تا سال ۱۷۷۷ منتشر نشد.
در همین حال، در اول اوت سال ۱۷۷۴، آزمایشی که توسط شیمیدان و فیلسوف و مخالف کلیسای انگلستان، جوزف پریستلی انجام شد، نور خورشید را روی اکسید جیوه (HgO) موجود در یک لوله شیشه ای متمرکز کرد، که موجب آزاد شدن گازی از آن شد و آن را با عنوان هوای فلوژیستون زدایی شده یاد کرد. وی خاطرنشان کرد: شمعها در حضور این گاز روشنتر میسوزند و موش فعال تر بوده و با تنفس آن مدت زمان بیشتری زنده بودهاست. پریستلی پس از تنفس گاز خود نوشت: «احساس آن در ریههایم بهطور قابل ملاحظه ای با هوای معمولی تفاوت چندانی نداشت، اما احساس کردم سینهام به خصوص بعد از مدتی سبک و راحت است» پریستلی یافتههای خود را در سال ۱۷۷۵ در مقاله ای با عنوان «گزارشی از اکتشافات بیشتر در هوا» منتشر کرد که در جلد دوم کتاب وی با عنوان آزمایشها و مشاهدات در انواع مختلف هوا گنجانده شدهاست. از آنجا که او برای اولین بار یافتههای خود را منتشر کرد، معمولاً از او به عنوان کاشف اکسیژن نام برده میشود. شیمیدان فرانسوی آنتوان لورنت لاووازیه بعداً ادعا کرد که این ماده را بهطور مستقل کشف کردهاست. با این حال، پریستلی در اکتبر سال ۱۷۷۴ به دیدار لاووازیه رفت و در مورد آزمایش خود و نحوه انتشار گاز جدید به وی گفت. شیله همچنین در ۳۰ سپتامبر همان سال نامهای را به لاووازیه ارسال کرده بود که شرح کشف ماده ناشناخته را توصیف میکرد، اما لاووازیه هرگز پذیرش آن را تأیید نکرد. پس از مرگ شیله نسخهای از نامه در وسایلش پیدا شد.
گاز اکسیژن یک پنجم حجم هوا، دو سوم از بدن انسان و ۸۷٪ آب میباشد. این گاز از گروه ۱۶ جدول تناوبی است. اکسیژن را میتوان برای ایجاد ترکیبات با تمام عناصر گازهای بی اثر منفی مورد استفاده قرارداد. اکسیژن امکان دارد که قابلیت انحلال داشته باشد و حتی بسوزد. با این حال، جریان الکتریسیته ایجاد میکند و یا به خوبی باعث گرما میشود. اکسیژن موجود در هوا به عنوان گاز دو اتمی شناخته میشود. ازن O 3 آلوتروپی است که از نور فرابنفش و یا تخلیه الکتریکی تشکیل میشود. اکسیژن پارامغناطیس میباشد. اکسیژن می تواند در زیر نقطه جوش سرد شود و رنگ آن به آبی روشن تبدیل شود. این رنگ حتی در زمانی که حالت جامد دارد باقی میماند.
گروه ۱۴ از فلزات، شبهفلزات و نافلزات تشکیل شده است. اکسیدهای بالای گروه ۱۴ تقریبا اسیدی به شمار میآیند. اگرازبالای گروه به پایین حرکت کنیم، این خاصیت اسیدی کاهش می یابد.
برای قیمت و خرید گاز اتان کلیک کنید.
کربن در گروه ۱۴، به هنگام سوختن، دیاکسید و مونو اکسید کربن حاصل میکند که هردو تحت شرایط مختلف، خاصیتی اسیدی دارند. مونو اکسید کربن حلالیت کمی در آب دارد و با آن وارد واکنش نمیشود.
شبه فلز سیلیکون در واکنش با گاز اکسیژن، تنها یک ترکیب پایدار با فرمول Sio2 تولید می نماید که حلالپذیری کم در آب و خاصیت اسیدی ضعیفی دارد.
فلزات این گروه، اکسیدهای مختلفی را تشکیل میدهند که همگی آمفوتر میباشند. این اکسیدها عبارتند از:
ژرمانیوم:GeO
قلع:SnO
سرب:Pbo
اکسیژن عنصری بسیار فعال و فراوان در زمین و بدن انسان میباشد و در ترکیبات بسیاری وجوددارد. این ترکیباتِ شامل اکسیژن، از جمله مواد موردتوجه شیمیدانها است. در حقیقت، به دلیل واکنشپذیری بالا، این عنصر، بیشتر به صورت ترکیبات مختلف دیده میشود.
اکسیدها ترکیبات شیمیایی میباشند که در آنها حداقل یک اتم اکسیژن یک اتم دیگر وجود دارد.
نمودار فشار گاز اکسیژن
نمودار انحلال پذیری گاز اکسیژن
اکسیدها ترکیبات شیمیایی میباشند که در آنها حداقل یک اتم اکسیژن یک اتم دیگر وجود دارد.
فروش گاز اکسیژن | فروش گاز O2 | فروش Oxygen |گاز اکسیژن | اکسیژن | اکسیژن وارداتی
14.ترکیبات اکسیژن به عنوان اتمسفر اصلاح شده در بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرند.
15.گاز اکسیژن مایع در موشک های نظامی استفاده میشود.
16.اکسیژن در صنایع پزشکی، به صورت گاز خالص و یا مخلوط کاربرد دارد.
17.گاز اکسیژن در گازهای کالیبراسیون نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
18.گاز اکسیژن در برش و جوش کاربرد دارد.
19.در دستگاه های لیزر از گاز اکسیژن استفاده میشود.
20.اکسیژن درصنعت و کارخانههای فولاد به صورت عمده مورد استفاده قرار میگیرد.
همه انسانها برای نفس کشیدن به گاز اکسیژن نیازمند دارند، اما مانند بسیاری موارد ممکن است گازاکسیژن خطرناک باشد. اگر شخصی مقدار زیادی اکسیژن خالص برای طولانی مدت استنشاق کند، به ششهایش آسیب میرسد. استنشاق ۵۰ تا ۱۰۰ درصد گازاکسیژن در فشار نرمال در طولانی مدت باعث ایجاد مشکلاتی در ریه میشود. اشخاصی که به بعضی اوقات یا به طور مداوم در معرض اکسیژن خالص قرار میگیرند، باید حتما آزمایش های ریوی را انجام بدهند. گاز اکسیژن در دماهای پایین ذخیره میشود وبه همین دلیل افرادی که در محیط پر اکسیژن کار میکنند باید لباسهای مخصوصی بپوشند تا بافتهای بدن انها از یخزدگی ایمن بماند.
تنفس اکسیژن خالص در طولانی مدت باعث اختلال در عملکرد ریه میشود .خوشبختانه ریه ها میتوانند مواد آنتی اکسیدان را به مقدار زیاد بسازند و این مواد ریه ها را از اثر تخریبی اکسیژن محافظت میکند.
اگر این سیستم دفاعی آنتی اکسیدان به دلیلی کم شود( مصرف زیاد یا کاهش توان تولید )، تنفس اکسیژن باعث صدمات شدید به ریه ها میشود..
تنفس اکسیژن خالص میتواند ضایعه پیشرونده و کشنده در ریه ها ایجاد کند که این عارضه خیلی شبیه سندرم دیسترس تنفسی حاد ( ARDS ) است .این شباهت، زیاد جالب نیست زیرا ARDS نتیجه التهاب ، آماس و صدمه به سلول ها میباشد ، متابولیت های اکسیژن نقش مهمی را در ایجاد التهاب ایفا میکنند .
تمایل به ایجاد ضایعه ریوی در اثر اکسیژن در گونه های موجودات زنده متفاوت است و برای مثال ، 5 تا 7 روز تنفس اکسیژن خالص در موش آزمایشگاهی باعث مرگ میشود ولی لاک- پشت دریایی می تواند تا پایان عمر از اکسیژن خالص تنفس کرده و مشکلی هم پیدا نکند .
این اختلاف اثر، بسیار قابل توجه میباشد زیرا بیشتر آزمایشاتی انجام میشود برای بررسی سمیت اکسیژن، روی حیوانات صورت میپذیرد و بنابراین اطلاعات ما درباره اثرات اکسیژن روی ریه انسان ناقص میباشد.
در افراد سالم و داوطلب ، تنفس اکسیژن 100% به مدت 6 تا 12 ساعت منجر به تراکئوبرونشیت و کاهش ظرفیت حیاتی شد.
در پنج بیمار که در کمای غیرقابل برگشت بودند ، اکسیژن خالص به مدت 3 تا 4 روز مصرف شد و یک فرد داوطلب سالم و در تمامی موارد فوق علائمی شبیه به ARDS ایجاد شد.
تحقیقات نشان میدهد که اگر میزان درصد اکسیژن در گاز تنفسی ( FIO2 ) ( Fractiona Concentration ) از 60% کمتر باشد ، اکسیژن برای ریه اثر سمی ندارد و اگر نسبت از 60% بیشتر باشد و بیشتر از 48 ساعت استنشاق شود ، می تواند اثر مخرب روی ریه داشته باشد و اگر در شرایطی لازم باشد که برای بیماری میزان نسبت اکسیژن در گاز تنفسی او بیشتر از 60% باشد و زمان مصرف نیز طولانی شود، باید از وسایل تنفسی مخصوص استفاده کنند.
البته نسبت 60% برای FIO2 رقم دقیقی نیست و وجود مواد آنتی اکسیدان آندوژن در این میزان تأثیر زیادی دارد و اگر این مواد آنتی اکسیدان به هر دلیلیکم شوند، نسبت 60% نیز میتواند سمی باشد و باید کاهش پیدا کند.
برای مثال در بیمارانی که در بخش ICU بستری می باشند مقدار مواد آنتی اکسیدان به علت وضع خاص بیمار ، کاهش زیادی پیدا کرده اند ، به خصوص اگر بیمار مدت زیادی را در بخش ICU باشد. در این بیماران اگر نسبت اکسیژن از 21% ( هوای اتاق ) بالاتر باشد می تواند اثر سمی برای بیماران داشته باشد .
برای کاهش خطر اکسیژن درمانی برای ریه ها ، اقدامات زیر انجام می شود :
محدود کردن مصرف اکسیژن : تجویز روتین اکسیژن صحیح نیست و نباید انجام شود .
موارد مصرف اکسیژن عبارتند از : احتمالات بالینی نشان میدهند که اکسیژناسیون سنجی کافی نمیباشد، کاهش فشار اکسیژن شریانی ( 55 میلیمتر جیوه به پایین )، لاکتات خون بیشتر از 4 میلی- مول در لیتر ، بازده قلب زیر 2لیتر در دقیقه/ مترمربع بدن و میزان اکسیژن خون وریدی زیر 50% برای افزایش میزان مواد آنتی اکسیدان ، سلنیوم 70 میلی گرم روزانه برای آقایان و 55 میلی گرم روزانه برای خانم ها تجویز میگردد.
ویتامین E نیز کمک کننده میباشد .
برای کاهش صدمه وارده به ریه باید مقدار نسبت اکسیژن را از 60% کاهش داده و در حداقل ممکن نگه داریم.
پرسنل پرستاری باید این مسئله را قبول کنند که اکسیژن در درمان بیمار ، رل دارو را دارد و دارو نباید سرخود و بدون تجویز پزشک استفاده شود.
دومین عارضه اکسیژن درمانی در سیستم عصبی مرکزی و به شکل تشنج دیده میشود .
تشنج گاهگاهی بدون هیچ پیش درآمد و ناگهانی ایجاد می شود ولی اغلب با پیش درآ مد همراه است مثل تهوع، بی حسی در صورت ، منقبض شدن عضلات صورت ، برادیکاردی ، حس کردن بوهای ناخوشایند و احساس صدا در گوش
هر چه میزان درصد اکسیژن بیشتر و فشار آن بالاتر باشد این علائم بیشتر پیدا می شوند .تا فشار 5/2 اتمسفر ، میزان تشنج بسیار کم و از این فشار به بالا به تدریج میزان تشنج افزایش پیدا می کند . قند خون نیز در این حالت کم میشود.
اثر سمی دیگر اکسیژن این است که ایجاد ضایعاتی در چشم میکند که می تواند به شکل حاد ( کاهش میدان بینایی ) و مزمن ( اختلال در انکسار عدسی و ایجاد نزدیک بینی ) باشد .
این عوارض به دنبال مصرف اکسیژن با فشار بالاو در طولانی مدت( چند هفته ) پیدا میشود و با قطع درمان ، عوارض در طی چند هفته از بین میروند ، ولی تعدادی از بیماران هم دچار نزدیک- بینی دائمی میشوند .اکسیژن درمانی می تواند منجر به کاتاراکت هم شود.
افراد پیر و دیابتیک و کسانی که عارضه عروقی دارند بیشتر در معرض عارضه چشمی میباشند.
عارضه کاتاراکت ، پس از قطع اکسیژن فروکش نکرده و پیشرفت می کند .اثر اکسیژن روی شبکیه چشم نوزادان به خوبی شناخته شده و باعث فیبروز رتین می شود.
تحقيقات نشان داده که استفاده از ماسك اكسيژن متصل به كپسول با غلظت بالا براي افراد بيمار ، همواره نمي تواند مفيد باشد.
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبر گزاري مهر ، متخصصان كشور آسياي شرقي كره دريافته اند تنفس اکسيژن خالص نه تنها براي تمام بيماران مفيد نمیباشد ، بلكه براي گروهي از بيماران ريوي نيز خطرناک است.
افرادي كه مبتلا به بيماريهاي مزمن ريوي شامل مشكلات مسدود كننده ريه میباشند نبايد از اكسيژن با غلظت بالا استفاده كنند . زيرا ممكن است ريه واكنش نشان داده و عملكرد تنفسي آنها دچار اختلال شود.
دكتر شين وان كنگ از دانشگاه ملي كره جنوبي پس از مدتها مطالعه بر اين مورد ، اخيرا دستگاهي ساخته كه در قسمت مچ دست نزديك مسير عبور شرياني كار گذاشته مي شود و موجب جذب دي اكسيد كربن اضافه از هوا شده و در واقع به عنوان یک فيلتر کاربرد دارد.
بدين ترتيب افرادي با گرفتگي هاي ريوي مزمن به جاي استفاده از اكسيژن خالص و ماسك اكسيژن ، با استفاده از اين ابزار مي توانند ميزان مناسبي اكسيژن در يافت كرده و به راحتي نفس بکشند.
بنابرهمين گزارش، اين دستگاه به اندازه يك كپسول خوراكي میباشد و با طول موج خاصي ، گاز دي اكسيد كربن آزاد را جذب ميكند.
اکسیژن در جو زمین
جو زمین در حال حاضر شامل ۲۱ درصد از گاز اکسیژن است. اکسیژن از راههای مختلفی تولید میشود. فرآیند «تجزیه فوتوشیمیایی» (Photochemical Dissociation) که در آن مولکولهای آب توسط اشعه ماورا بنفش شکسته میشوند در حدود ۱-۲ درصد از اکسیژن ما راایجاد میکند. فرآیند دیگری که، که توسط گیاهان و باکتریهای فوتوسنتزی به تولید اکسیژن منجر میشود فوتوسنتز میباشد.
CO2+H2O+hν→+O2
هنگام تخلیه و بارگیري ،سیلندررا پرتاب نکنید و حتی توجه کنید، سیلندری كه روي پاي خود ايستاده است واژگون نشده باشد و با زمین برخورد نکند و تا زمانی كه نمی خواهید از اكسیژن آن استفاده نمائید، بی جهت كلاهك حافظ شیر را از سر سیلندر جدا نکنید . ضمناً هیچ موقع سیلندر اكسیژن را بوسیله موتورسیکلت ويا وسیله نقلیه مشابه آن حمل نکنید.
گاز اکسیژن را از روش های مختلفی تولید میکنند.
تقطیر یکی از روش های تولید گاز اکسیژن است که در ادامه به توضیح این روش میپردازیم:
دمای هوا را پایین می آورند تا مایع شود، مایعی که حاصل میشود را وارد ستون تبخیر میکنند از آنجایی که دمای جوش آنها با یکدیگر متفاوت است و در دماهای مختلفی با خلوص بالا میتوانند جداسازی شوند. ولی این فرآیند به انرژی بسیار زیادی نیاز دارد. امروزه این روش ( تقطیر) بسیار مورد استفاده قرار میگیرد و کارآمد است. البته گفتنی است که بسیار هزینه بر است ولی در حال حاضر یکی از بهترین روشها برای جداسازی اکسیژن و نیتروژن و گازهای نجیبی مانند آرگون است. واحد های جداساز و ستون های تقطیر گازها، گازهای مایع خالص را از یکدیگر جدا میکنند. برای اینکه بتوانیم دمای پایین را ایجاد کنیم نیاز به تجهیزات سرد کننده و محفظه ی عایق و یک چرخه تبرید است.
بیشتر بخوانید | گاز استیلن چیست
در کل، روش های جداسازی متفاوتی وجود دارد در اینجا سه نمونه را ذکر میکنیم:
البته این روشها بیشتر به صورت تجاری مورد استفاده قرار میگیرند.
هوا را تا دمای میعان سرد میکنند، در اینصورت گاز به مایع تبدیل میشود. با استفاده از ستون تقطیر، دما را به صورت تدریجی افزایش میدهند و اجزاء سازنده آن بر اساس نقطه جوش جدا میشوند
این شیوه برای تولید انبوه گازهای اکسیژن و نیتروژن مورد استفاده قرار میگیرد. صفحات موجود در ستون تقطیر باعث جداسازی اجزاء بر اساس نقطه جوش میشود.
همانگونه که میدانید غشاها دارای محفظه های بسیار ریزی هستند که ذرات بر اساس سایز و اندازه میتوانند از غشاها عبور کنند. از این روش نیز میتوان دو گاز گفته شده را تا خلوص 40% بدست آورد. این شیوه بیشتر برای اهداف آزمایشگاهی و در تیراژ پایین استفاده میشود و برای مصارف صنعتی کاربرد ندارد.
در روش قبلی گاز با خلوص 40% حاصل میگردد ولی در این روش میتوان گاز با غنای 90 درصد نیر تولید نمود. ظرفیت روش جذب سطحی روزانه حدود 10 تن است.
ساختار دستگاه اکسیژن ساز هوای اتاق را از یک سری فیلترها عبور می دهد که در نتیجه آن گرد و غبار، یاکتری ها و دیگر ذرات جدا می شوند. هوا توسط کمپرسور از داخل پودر زئولیت عبور داده شده و نیتروژن آن جذب می شود و اکسیژن و سایر گازها در مخزن انبار و خارج می شوند و این چرخه ادامه پیدا می کند. کاربر می تواند جریان خروجی گاز اکسیژن را از ۰ تا ۱۲ لیتر بر دقیقه بر حسب نوع دستگاه تنظیم نماید. جریان متداول معمولا صفر تا ۵ لیتر بر دقیقه است که بیماران اغلب اکسیژن را توسط نازال بینی دریافت می کنند. مقدار فلوی اکسیژن توسط یک شیر روی دستگاه تنظیم می شود. در بعضی مواقع ماسک صورت را می توان جایگزین لوله کرد. این دستگاه ها دارای یک مرطوب کننده هستند که لیوان اکسیژن ساز نامیده می شود و سبب می شود که هوای مرطوب به ریه بیمار یرسد.
اکسیژن ساز دستگاهی است که از هوای محیط اکسیژن خالص تولید میکند. این دستگاه برای افرادی که به دلیل بیماری یا شرایط پزشکی نمیتوانند به اندازه کافی اکسیژن از هوا دریافت کنند، استفاده میشود. اکسیژن ساز معمولاً در منزل استفاده میشود، اما میتوان آن را در بیمارستان یا سایر مراکز مراقبتهای بهداشتی نیز استفاده کرد.
اکسیژن سازها از یک سری فیلترها و کمپرسورها استفاده میکنند تا اکسیژن خالص را از هوای محیط جدا کنند. اکسیژن خالص سپس از طریق یک لوله به بیمار منتقل میشود. بیمار میتواند اکسیژن را از طریق ماسک، کانولا یا لوله بینی دریافت کند.
اکسیژن سازها برای افرادی که به دلیل بیماری یا شرایط پزشکی نمیتوانند به اندازه کافی اکسیژن از هوا دریافت کنند، ضروری هستند. این دستگاهها میتوانند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش طول عمر بیماران کمک کنند.
برخی از بیماریهایی که ممکن است نیاز به استفاده از اکسیژن ساز داشته باشند عبارتند از:
آسم
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
فیبروز کیستیک
نارسایی قلبی
بیماریهای ریوی
سکته مغزی
کمبود اکسیژن مادرزادی
اکسیژن سازها همچنین برای افرادی که در ارتفاعات بالا زندگی میکنند یا فعالیتهای بدنی شدید انجام میدهند، مفید هستند. این افراد ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن در هوا، نیاز به دریافت اکسیژن اضافی داشته باشند.
اگر فکر میکنید ممکن است به اکسیژن ساز نیاز داشته باشید، باید با پزشک خود صحبت کنید. پزشک میتواند شما را ارزیابی کند و تعیین کند که آیا شما واجد شرایط استفاده از اکسیژن ساز هستید یا خیر.
اکسیژن سازها بر اساس حجم تولید اکسیژن (۵، ۸، ۱۰و … لیتری) و نوع تولید اکسیژن که پیوسته یا منقطع هست تقسیم می شوند اما تقسیم بندی اصلی آنها بر اساس ثابت یا پرتابل بودن دستگاه است:
اکسیژن ساز ثابت: دستگاه هایی هستند که داخل منزل استفاده می شوند و چرخ دار هستند که قابلیت جابجایی را فراهم می کند. این دستگاه ها جریان اکسیژن را به صورت متوالی تولید می کنند و با برق شهری کار می کنند. خلوص اکسیژن در این دستگاه ها ۹۳ تا ۹۵ درصد است و همراه دستگاه، لیوان اکسیژن ساز و نازال بینی نیز در بسته بندی قرار دارند. وزن این دستگاه ها از ۱۲ تا ۲۸ کیلوگرم هستند.
اکسیژن ساز پرتابل: این نوع دستگاه ها برای بیمارانی مناسب هستند که می خواهند در بیرون از منزل هم از اکسیژن ساز استفاده کنند. دارای کیف حمل، باتری و معمولا شارژر فندکی ماشین هستند. بسته به نوع دستگاه، از ۲ تا ۵ ساعت امکان استفاده از آن با باتری وجود دارد که برای مصرف کمتر باتری، تولید اکسیژن در آنها عمدتا به صورت منقطع صورت می گیرد. وزن این دستگاه ها بین ۱ تا ۳ کیلوگرم است.
هوای اطراف ما ترکیبی از گازها، بیشتر نیتروژن و اکسیژن است، اما مقدار کمی بخار آب، آرگون، دی اکسید کربن و مقدار بسیار کمی از گازهای دیگر نیز دارد. هوا همچنین شامل ذرات معلق، هاگها و باکتریها نیز میشود. به خاطر عملکرد باد، ترکیب فعلی هوا در ارتفاعات و مکانهای مختلف تنها مقدار کمی فرق دارد. جدول زیر بیانگر ترکیب نمونه رایجی از هواست که در آن تمام بخار آب و ذرات معلق را حذف کردند.
اطلاعات بیشتر: گاز مونوکسید دی نیتروژن چیست
مقدار آب موجود در هوا هم تا حد فوق العادهای به موقعیت، دما و زمان بستگی دارد. در دشتها و در دماهای پایین، مقدار بخار آب میتواند کمتر از 1% حجم هوا باشد. در مناطق گرم و مرطوب، هوا شاید بیش از 6% بخار آب داشته باشد.
هوا منبع تجاری برای بسیار ی از گازهای موجود در آن است. اجزای آن با استفاده از تقطیر جزء به جزء هوای مایع جدا میشوند. پیش از آنکه هوا به مایع تبدیل شود، بخار آب و کربن دیاکسید حذف میشوند، زیرا این مواد در زمان سرد شدن به جامد تبدیل شده و لولههای کارخانه هوای مایع را مسدود میکند. هوای خشک و فاقد دیاکسیدکربن تا حدود 200 اتمسفر فشرده میشوند. این فشردهسازی منجر به گرمی هوا شده و این هوا با عبور هوای فشرده از رادیوتورها حذف میشود. هوای سرد و فشرده امکان توسعه سریع را مییابد. این توسعه سریع منجر به سردی هوا شده و بنابراین سردی مقداری از هوا را متراکم میسازد. فشردهسازی و توسعه هوا به صورت تناوبی منجر به مایعشدن مقدار زیادی از هوا میشود.
نیتروژن از هوای مایع با استفاده از تقطیر در دمای 196- درجه سانتیگراد بدست میآید. گاز حاصل از این فرآیند در اصل ترکیبی از نیتروژن و حدود 1٫25% گازهای نجیب، آرگون، نئون، کریپتون و زنوناست. نیتروژن بعد از اسید سولفوریک دومین ماده از نظر حجم تولیدی در صنایع شیمیایی آمریکا است. کاربرد اصلی آن به عنوان پوشش اتمسفری خنثی در فرآیند شیمیایی(14%)، الکترونیک (15%) و فرم مایع آن به عنوان عامل انجماد (21%) استفاده میشود. نیتروژن هم برای کودهای کشاورزی استفاده میشود مانند آمونیاک و نیترات. این امر همچنین در تولید اکریلو نیتریلCH2=CHCN، استفاده میشود، این ماده در تولید الیاف مصنوعی مانند اولون و تولید سیانامید، HN=C=NH مهم است، که در پلاستیک ملانین پلیمریزه میشود. از آنجا که نیتروژن عامل اکسید کننده خیلی ضعیفی است، برای بستهبندی مواد قابل اکسایش مانند قهوه استفاده میشود، این اتمسفر خنثی در تولید مولفههای الکترونیکی استفاده میشود. نیتروژن مایع از آنجایی که بسیار سرد است، به طور گسترده برای محافظت مواد غذایی در یخ خشک، و در فرآیند تولید استفاده شده است که به دمای پایین نیاز دارد، مانند ماشین آلات آلومینیومی.
گاز سبک و نجیب نئون از هوا بدست آمده است. نقطه جوش نئون(246- درجه سانتیگراد) بسیار پایین است، تا در طول فرآیند مایعسازی هوا منقبض شود، و نئون در گاز کنسانتره میشود و همچنان بعد از هوای مایع باقی میماند (گاز باقیمانده بیشتر از مقدار موجود در هواست) گازهای نجیب سنگین تر آرگون، کریپتون و زنون با استفاده از تقطیر هوای مایع بدست میآیند. این بخش با استفاده از شرایط درست، تقریباً 60% گاز نجیب، 30% اکسیژن و 10% نیتروژن از هوای مایع بدست میآیدو اکسیژن با عبور از مس گرم جدا میشود، اکسیژن با مس گرم واکنش نشان داده و اکسید(دو) مس، CuO را ایجاد میکند. گاز باقیمانده ترکیبی از گازهای نجیب و نیتروژن است. این ترکیب گازی است که برای پرسازی لامپ های رشته ای استفاده میشود. نیتروژن از ترکیب با عبور از روی منیزیم داغ حذف میشود، منیزیم با نیتروژن واکنش نشان داده و نیترید منیزیم Mg3N2 را ایجاد میکند. گاز باقی مانده ترکیبی از آرگون، نئون، کریپتون و زنون است. از آنجایی که این عناصر از نظر شیمیایی واکنش ناپذیر هستند، از واکنش شیمیایی نمیتوان برای جداسازی آنها استفاده کرد. آنها با استفاده از جذب ترکیب مایع در زغال فعال در دمای بسیار پایین جدا میشوند. وقتی این زغال فعال به آرامی گرم میشود، هر گاز به صورت منفرد در طیف دمایی خاصی جذب میشود. وقتی دما تا 80- درجه سانتیگراد بالا میآید، گاز رها شده تقریباً آرگون خالص است. وقتی دما بالاتر میرود، تقریباً کریپتون و زنون خالص آزاد میشوند.
آرگون فراوانترین و پرکاربردترین گاز نجیب است. کاربرد اصلی آن در متالوژی است، این گاز فضایی خنثی را فراهم میکند تا در آن بتوان با فلزات داغ کار کرد. از آنجا که آرگون به شدت واکنشناپذیر است، مانع از این میشود که واکنش شیمیایی با فلزات داغ ایجاد شود یا جوش بخورد. شاید آشناترین کاربرد گازهای بیاثر همان نشانههای نئون باشد. این لامپها با استفاده از لولههای شیشهای روشن و بیرنگ ساخته میشوند و معمولاً گازی درون آنهاست که نور را در زمان عبور جریان الکترونیکی ساطع میکند. نئون خالص در لوله نور نارنجی-قرمزی را تولید میکند و آرگون نور آبی-سبز تولید میکند (گازهای دیکر هم استفاده میشوند، به عنوان مثال بخار جیوه نور آبی تولید میکند. دیگر رنگها هم با استفاده از شیشههای رنگی، ترکیب گازها، فلورسنت موجود در داخل لوله ایجاد میشوند.).
تقریباً تمام اکسیژن تجاری (بالای 25%) با استفاده از تقطیر جزء به جزء هوای مایع تولید میشود. اکسیژن در183- درجه سانتیگراد به جوش میآید. اکسیژن از نظر مقدار حجم تولیدی در آمریکا رتبه سوم را دارد و اغلب محصولات تولیدی آن بیش از 99٫5% خالص هستند. اکسیژن پارامغناطیس است، که جذب آهنربا میشود. اکسیژن مایع به رنگ آبی روشن است. استفاده اصلی تجاری از گاز اکسیژن مربوط به تولید فلزات (30%)، ساخت فلزات (33%)، خدمات سلامتی (13%) میشود. در صنعت فولاد، اکسیژن از روی آهن مذاب ناخالص در کوره ذوب آهن عبور داده میشود تا آن را اکسیده سازد و ناخالصیهایی مانند کربن، گوگرد، فسفر و سیلیکون را حذف کند. اکسیژن همچنین به عنوان اکسیدان در مشعل برش فولاد استفاده میشود. در این فرآیند، فولاد با استفاده از شعله اکسیژن استیلن گرم میشود و جریانی از اکسیژن داغ به سمت این فولاد داغ هدایت میشوند. فولاد داغ با استفاده از گاز اکسیژن داغ اکسیده شده و نابود و منجر به برش فولاد میشود. اکسیژن همچنین به صورت گسترده در صنایع شیمیایی مانند تولید اسید نیتریک HNO3 از آمونیاک NH3 استفاده میشود.
واکنش گاز اکسیژن با گازی دیگر منجر به انفجار میشود. دو دلیل برای این انفجار وجود دارد، بنابراین دو نوع انفجار داریم. انفجارهای گرمایی که به خاطر اثرات دما بر سرعت واکنش رخ میدهد. انفجارهای زنجیره واکنش که ناشی از رفتار ملکولهای واکنش است.
در انفجار گرمایی، گرمای آزاد شده از واکنش دمای مخلوط واکنش را افزایش میدهد. این افزایش در دما منجر به افزایش در میزان واکنش میشود. اگر دمای آزاد شده از واکنش نتواند فرار کند، وقتی فشار بالا برود، ترکیب در این شرایط به صورتی میشود که هر ملکول گرم نمیتواند چندان حرکت داشته باشد و انرژی در آن حبس میشود. بنابراین، احتمالاً در فشارهای بالا این انفجار حرارتی رخ دهد.
در انفجارهای زنجیره واکنش، واکنش به صورتی اتفاق میافتد که تعدادی از اجزای که قدرت واکنشپذیری بالایی دارند (که به آنها رادیکالهای آزاد میگوییم) در طول واکنش افزایش مییابد. واکنش هیدروژن و اکسیژن به این صورت رخ میدهد. اگر فشار بسیار کم باشد، احتمال دارد که رادیکالهای آزاد به دیوارهای محفظه پیش از واکنش با دیگر ملکولها برخورد کنند و هیچ انفجاری رخ ندهد. اگر فشار بالا باشد، احتمالاً رادیکالهای آزاد با یکدیگر برخورد کرده و زنجیره واکنش را پایان میدهند و انفجاری رخ نمیدهد. تنها وقتی رادیکالهای آزاد با ملکولها برخورد کنند و تعدادی رادیکال آزاد دیگر را تولید کنند و زنجیره واکنش ادامه یابد، انفجار رخ میدهد. بنابراین، انفجارهای زنجیره واکنش احتمالاً در فشارهای متوسط رخ میدهند.
شکل نشان میدهد که انفجار ترکیب هیدروژن و اکسیژن به دما و فشار بستگی دارد. انفجار در بخش خاکستری رخ میدهد. در 800K و در فشار پایین، هیچ انفجاری رخ نمیدهد. وقتی فشار افزایش مییابد هم دیگر ترکیب انفجاری نیست. وقتی فشار افزایش مییابد، ترکیب وارد منطقه انفجار گرمایی میشود.
بهطور طبیعی گاز اکسیژن به شکل سه ایزوتوپ اکسیژن-۱۶ (۱۶O)، اکسیژن-۱۷ (۱۷O) و اکسیژن-۱۸ (۱۸O) وجود دارد که از میان آنها اکسیژن-۱۶ دارای بیشترین میزان فراوانی است (فراوانی طبیعی: ۹۹٫۷۶۲ درصد).
اغلب اکسیژن-۱۶، در پایان دوره همجوشی هلیوم در ستارگان کلانجرم و طی فرایند سوختن نئون تولید میشود. اکسیژن-۱۷، بهطور عمده بر اثر سوختن هیدروژن و تبدیل آن به هلیوم طی چرخه CNO تولید میشود. اغلب اکسیژن-۱۸ زمانی تولید میشود که نیتروژن-۱۴ (۱۴N) که خود غالباً در چرخه CNO تولید میشود، هستههای هلیوم-۴ (۴He) را بهدام میاندازد.
در مجموع چهارده نوع گاز اکسیژن رادیواکتیو شناسایی شدهاست. پایدارترین آنها اکسیژن-۱۵ (۱۵O) با نیمهعمری برابر ۱۲۲٫۲۴ ثانیه و اکسیژن-۱۴ با نیمهعمر ۷۰٫۶۰۶ ثانیه است.تمامی ایزوتوپهای دیگر دارای نیمهعمری برابر با ۲۷ ثانیه هستند و اغلب آنها دارای زمان نیمهعمری کمتر از ۸۳ میلیثانیه هستند.
رایجترین حالت واپاشی هستهای ایزوتوپهای سبکتر از ۱۶O نشر پوزیترون و تبدیل شدن به نیتروژن است و متداولترین حالت برای ایزوتوپهای سنگین تر از ۱۸O واپاشی بتا و تبدیل شدن به فلوئور است.
از رگلاتورهای پزشکی به همراه رطوبتگیر برای کپسول با گاز اکسیژن تنفسی ۱۰ لیتری یا ۲۰ لیتری استفاده میگردد گاز اکسیژن در تانکهای مایع نیز شارژ میشود و گاز اکسیژن بهصورت مایع برای کارخانههای اکسیژن مورد استفاده قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید | گاز سولفید هیدروژن چیست
شرکت سپهرگازکاویان تولیدکننده گاز اکسیژن آزمایشگاهی خلوص بالا در سیلندرهای۱۰ لیتری ۲۰ لیتری ۴۰ لیتری ۵۰ لیتری میباشد.
برای خرید و استعلام قیمت گاز اکسیژن می توانید با شماره های زیر تماس بگیرید.
02146837950
02146835980
اکسیژن آزمایشگاهی در مصارف تحقیقاتی و پزشکی با درصد ناخالص کم تولید میشود.اکسیژن آزمایشگاهی در خلوص 3/5 ،خلوص4 و خلوص5 تهیه و در حجم های مختلف شارژ میشود عمده مصرف اکسیژن آزمایشگاهی در تحقیقات و آزمایشگاه ها استفاده میشود.
این اکسیژن در ریه با جریان خون مخلوط شده و وارد تمام سلولهای بدن میشود. برای اکسید کردن غذا درون هر سلول بدن لازم است که انرژی و گرما آزاد شود که فرد بتواند کارهای روزانه زندگی را انجام دهد. اکسیژن پزشکی، اکسیژنی با خلوص بالا است که برای درمان بیماران از آن استفاده میشود.گاهی در بدن شرایط ایجاد میشود که فرایند اکسیژن رسانی به سلول ها و بافت ها به درستی انجام نمیشود . گاز اکسیژن گرید پزشکی یا اکسیژن طبی با دستور پزشک مانند دارو در مدت زمان مشخص ومیزان مشخص تجویز میشود اکسیژن طبی را به رنگ سفید رنگ آمیزی میکنند.
گاز ترکیبی اکسیژن در میکس 2 جزئی تا20جزئی قابل تولید میباشد.در بسیار از ترکیبات از گاز اکسیژن به عنوان گاز کالیبراسیون در کالیبره دستگا ه ها استفاده میشود.سپهر گاز کاویان دارای گواهینامه در زمینه ی تولید ترکیبات گاز از 2جزئی تا 20جزئی می باشد.کاربرد های متنوعی برای میکس گازی تعریف شده است. از گاز های میکس با ترکیبات متفاوت برای اهداف علمی و صنعتی، در صنایع غذایی، بسته بندی و ذخیره سازی و به عنوان گاز های تنفسی استفاده می کنند.
اکسیژن مایع یکی از اشکال فیزیکی گاز اکسیژن است که به رنگ آبی کم رنگ است و مصارف مختلف پزشکی، صنعتی و آزمایشگاهی دارد. از این ماده در صنایع هوافضا به عنوان عامل اکسنده برای موتور پیشران فضاپیماها استفاده میشود. دمای میعان اکسیژن حدود ۱۸۲- درجه سانتی گراد است.
مخازن اکسیژن مایع جزء بروزترین مخازن هستند که بدون برق و اپراتور کار می کنند.شارژ اکسیژن مایع در مخزن کروی ،مخزن استوانه ای و فلاسک ها انجام میشود.
از گاز خالص اکسیژن (خلوص بالا) در صنایع فولاد استفاده فراوانی میشود.سپهرگازکاویان دارای مجهز ترین ازمایشگاه در زمینه ی آزمون گاز می باشد و تمامی گاز های تولید شده کمترین حد ناخالصی را دارند.
گازهای ترکیبی از 2 جزئی تا 20 جرئی میتوانند در بالانس اکسیژن قرار گیرند در صورتی که آتش زا نباشند.گاز ترکیبی که در بالانس اکسیژن قرار میگیرند نباید در گروه گازهای اشتعال پذیر باشند زیرا اکسیژن واکنش پذیری بالایی دارد.
گاز خلوص بالا، گازی است که میزان خلوص آن بالاتر از 99 درصد می باشد.بیشتر گازهایی که در صنایع استفاده میشوند خلوص بالای 90 درصد دارند.به این معنی که از صد در صد حجم گاز 90 درصد مربوط به گاز مورد نظر و حدود 10 درصد از حجم کپسول نگهدارنده را سایر گازها تشکیل می دهند. گاز های خلوص بالا عمدتا گازهایی هستند که گاز مد نظر از آن تولید و استخراج شده و یا گازهایی هستند که درفرایند تولید گاز مدنظر به عنوان یک محصول جانبی تولید می شوند. گاز اکسیژن خلوص بالا یا گاز اکسیژن آزمایشگاهی در صنایع فولاد و ذوب آهن کاربرد دارد.
مخلوط گاز اکسیژن به عنوان گاز کالیبراسیون در ابزار دقیق مورد استفاده قرار میگیرد.سپهرگازکاویان دارای گواهینامه ISO17025 در زمینه تولید گاز کالیبراسیون می باشد و تمامی نمونه های گازی تولید شده توسط سپهر گازکاویان دارای بالاترین کیفیت و قابل مقایسه با شرکت های خارجی (شرکت لینده(Linde) ، شرکت اسکات ،شرکت کلگس(calgaz)) می باشد.
مناسب ترین سایز برای استفاده در منازل و محیط های درمانی مانند کلینیک ها در کنار بیمار توصیه میگردد. به علت اینکه وزناین سیلندر حدود 8-10 کلیو و ارتفاع حدود 1 متر است در منازل به راحتی مورد استفاده و حمل و نقل قرار میگیرد. با توجه به حجم اکسیژن داخل سیلندر اگر مانومتر را در حالت 4-5 لیتر در دقیقه تنظیم گردد حدود 1.5-2 ساعت قابلت رساندن اکسیژن به بیمار را دارد. اگر درجه مانومتر را روی 1-2 لیتر در دقیقه تنظیم کنید حدود 8-10 ساعت اکسیژن به بیمارمیرسد
شرکت سپهرگازکاویان آمادگی خود را جهت شارژ گاز اکسیژن در سیلندر هایی با حجم های متفاوت و عقد قرار داد برای تعداد بالا را اعلام مینماید. شارژ سیلندر گاز اکسیژن به صورت تکی در تمامی زمان ها با توجه به موقعیت مکانی مشتریان صورت خواهد گرفت. جهت شارژ سیلندر گاز اکسیژن با شماره های موجود در سایت ارتباط برقرار نمایید. تا دراولین فرصت وسایل حمل و نقل برنامه ریزی گردد.
سپهرگازکاویان تولید کننده و عرضه کننده انواع گازهای خالص و ترکیبی مانند گاز اکسیژن در تمامی شهرها می باشد. گازهای خالص و ترکیبی تولیده شده توسط سپهرگاز کاویان دارای بالاتربن کیفیت هستند و شما مشتریان گرامی میتوانید تمامی گازها را با مناسب ترین قیمت خریداری کنید.
حجم سیلندر و کپسول های موجود برای شارژ گاز اکسیژن عبارتست از: 40لیتری، 50لیتری، 10لیتری، 5لیتری،20لیتری
گاز اکسیژن با خلوص 99درصد،99.99درصد،99.999درصد،99/5درصد،99/95درصد
همه ما میدانیم که در نبود اکسیژن حیات آدمی ادامه نمیابد. تمامی اندامهای بدن ما برای انجام فعالیتهای خود نیاز به اکسیژن برای سوخت و ساز دارند. یکی از مهمترین فرآیندها تنفس است. این گاز یک گاز بی رنگ و بو وبی مزه است. اکسیژن هم به صورت مایع و هم به صورت گاز وجود دارد.
در شرایط استاندارد دما و فشار، اکسیژن، گازی بدون بو، رنگ و مزه، با فرمول شیمیایی O۲ است که خود از دو اتم اکسیژن تشکیل شدهاست.پیوند میان دو اتم اکسیژن در یک مولکول اکسیژن، میتواند بر اساس نظریههای مختلفی تفسیر داده شود با اینحال، منطقی است که آن را یک پیوند دوگانه کووالانسی درنظر گرفت که در اثر پر شدن اوربیتالهای مولکولی با الکترونهای مهیا شده از دو اتم مجزای اکسیژن ایجاد میشود. بهصورت دقیقتر، این پیوند دوگانه مطابق اصل آفبا از پر شدن متوالی اوربیتالهای مولکولی در یک مولکول اکسیژن، با ترتیب چینش از انرژی کم به انرژی زیاد، ایجاد میشود.
برای خرید گاز اکسیژن با کارشناسان ما تماس بگیرید.
02146837950
02146835980
سالانه در حدود 100 میلیون تنO2توسط فرآیندهای صنعتی از هوا استخراج میشود. معروفترین روش تولید این گاز از طریق تقطیر جزء به جزء است که در آن، گاز نیتروژن، بخار و گاز اکسیژن به صورت مایع از آن جدا میشود. یک روش دیگر در تولید اکسیژن، عبور جریان هوای خشک از یک جفت الک (غربال) مولکولی زئولیتی است که نیتروژن را جذب میکند و جریان هوایی با خلوص 90 تا 93 درصد از اکسیژن را بوجود میآورد.
اکسیژن در دمای ۹۰٫۲۰ کلوین (۱۸۲٫۹۵- سلسیوس، ۲۹۷٫۳۱- فارنهایت) متراکم و در دمای ۲۱۸٫۷۹- درجه سانتیگراد منجمد میشود. هم اکسیژن مایع و هم اکسیژن جامد، هردو موادی شفاف با سایهای آبیرنگ هستند که براثر جذب نور قرمز ایجاد میشود. اکسیژن مایع دارای خلوص بالا معمولاً توسط تقطیر جزء به جزء هوای مایع شده بهدست میآید. اکسیژن مایع همچنین میتواند توسط متراکم کردن هوا با استفاده نیتروژن مایع نیز تولید شود.اکسیژن مادهای بهشدت واکنشپذیر است و باید از مواد دارای قابلیت احتراق دور نگه داشته شود.
گاز اکسیژن خنثی، بی بو، بی رنگ،غیر سمی و دردما و فشاراستاندارد به صورت گاز می باشد.گاز اکسیژن از طریق فتوسنتز گیاهان تولید و عصنر مهم هوا می باشد اکسیژن در حالت مایع و گاز به رنگ آبی کمرنگ و فراوان ترین عنصر در پوسته ی زمین می باشند ترکیبات اکسیژن در تمامی کهکشان ها یافت می شود.
خرید سیلندر اکسیژن مسالهای حیاتی است. در خرید این محصول باید چند فاکتور را در نظر بگیرید که مهمترین آن میزان اکسیژن مورد نیاز بیمار میباشد. در صورتی که بیمار به صورت محدود به اکسیژن نیاز دارد، حجم مورد نیازتان را میتوانید سفارش بدهید و در محل تحویل بگیرید. فراموش نکنید برای استفاده از سیلندرنیاز به مانومتر دارید که این دو محصول را میتوانید به راحتی و با چند کلیک ساده خریداری کنید.
سیلندراکسیژن برای افرادی که نیاز مقطعی به اکسیژن دارند، کاربرد دارد. قیمت سیلندر اکسیژن نسبت به دستگاه اکسیژن ساز ، پایینتر است و میزان اکسیژن رسانی کمتری نسبت به دستگاههای اکسیژن ساز دارند. سیلندر اکسیژن دو لیتری ، کپسول اکسیژن 5 لیتری ، کپسول اکسیژن 10 لیتری از انواع سیلندر های اکسیژن بوده و میزان اکسیژن رسانی آنها بسته به میزان مصرف به ترتیب حدود 15 الی 20 دقیقه ، 30 الی 50 دقیقه و 60 الی 120 دقیقه است. قیمت سیلندراکسیژن بستگی به حجم و نوع آن دارد و در انواع مختلف فلزی و آلمینیومی دارد.
قیمت کپسول اکسیژن درشرکت سپهر گاز کاویان رقابتی بوده و با توجه به نحوهی ارسال کالا و آموزش رایگان جهت استفاده از آن، قیمت آن مقرون به صرفه است. در صورتی که نیاز به استفاده مداوم به اکسیژن دارید ، تهیهی کپسول اکسیژن چندان مقرون به صرفه نبوده و دستگاه اکسیژن ساز جایگزین مناسبتری میباشند. جهت خرید سیلندراکسیژن و یا اطلاع از قیمت با کارشناسان شرکت سپهرگازکاویان تماس بگیرید.
حجم سیلندر و کپسول های موجود برای شارژ گاز اکسیژن عبارتست از: 40لیتری، 50لیتری، 10لیتری، 5لیتری،20لیتری
گاز اکسیژن با خلوص 99درصد،99.99درصد،99.999درصد،99/5درصد،99/95درصد
فروش سیلندرگاز اکسیژن با بالاترین کیفیت درسیلندرهای استاندارد که توسط گروه متخصص شرکت سپهرگاز کاویان با قیمت مناسب و رقابتی تولید شده انجام میپذیرد.
شرکت سپهرگازکاویان با تجربه و فعال در تهیه و تولید و پخش گازهای صنعتی و آزمایشگاهی خلوص بالا و همچنین کالیبره کردن دستگاه های مختلف فعالیت دارد. یکی از این فعالیت ها تولید گاز اکسیژن با کیفیت بالا و قیمت مناسب است.
سایز سیلندر گاز اکسیژن متناسب با میزان مصرف صنایع انتخاب میشود. گاز اکسیژن را میتوان در سیلندر 5 لیتری با فشار 70 بار،سیلندر 10لیتری فشار100بار، سیلندر 40لیتری با فشار 130-140 بار و سیلندر50لیتری با فشار 140-150بار شارژ نمود.
گاز اکسیژن صنعتی یک نوع گاز است که به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. اکسیژن صنعتی به صورت خالص و با خلوص بالا تولید میشود و برای مجموعهای از فعالیتها و فرایندهای صنعتی ضروری است. برخی از کاربردهای اکسیژن صنعتی عبارتند از:
گاز اکسیژن گرید پزشکی یا اکسیژن طبی با دستور پزشک مانند دارو در مدت زمان مشخص ومیزان مشخص تجویز میشود اکسیژن طبی را به رنگ سفید رنگ آمیزی میکنند.
گاز ترکیبی اکسیژن در میکس 2 جزئی تا20جزئی قابل تولید میباشد. در بسیار از ترکیبات از گاز اکسیژن به عنوان گاز کالیبراسیون در کالیبره دستگا ه ها استفاده میشود.سپهرگازکاویان دارای گواهینامه در زمینه ی تولید ترکیبات گاز از 2جزئی تا 20جزئی می باشد.
گاز اکسیژن خالص و ترکیبی مصرف زیادی در صنایع مختلف دارد. گاز اکسیژن خلوص بالا برای تشکیل دی اکسید سیلیکون و اکسید فلزی بهره میگیرند همچنین از اکسیژن خلوص بالا در راکتور های پیشرفته گاز نیز استفاده می شود.